
The Killers / Οι δολοφόνοι (1946)


7,7/10
Υπόθεση
Δύο πληρωμένοι δολοφόνοι εκτελούν έναν άντρα που δεν προσπαθεί καν να ξεφύγει. Ένας ασφαλιστής ερευνά το παρελθόν του και ανακαλύπτει μια ιστορία προδοσίας, έρωτα και μιας μοιραίας ληστείας. Ποιος τον πρόδωσε; Και γιατί άφησε τον εαυτό του να πεθάνει; Η ταινία αποτελεί ένα από τα κορυφαία παραδείγματα του φιλμ νουάρ, με υποβλητική ατμόσφαιρα, έντονο σασπένς και υπέροχες ερμηνείες.
- Έτος:1946
- Χώρα: ΗΠΑ
- Είδος: Φιλμ νουάρ
- Γλώσσα: Ελληνικά
- Σκηνοθέτης: Ρόμπερτ Σιότμακ
- Ηθοποιοί: Μπαρτ Λάνκαστερ, Άβα Γκάρντνερ, Έντμοντ Ο’Mπράιεν
- Διάρκεια: 105′
Ήδη με το “Phantom Lady” (1944) ο Γερμανός Ρόμπερτ Σιόντμακ είχε εντρυφήσει στο σύμπαν του νουάρ. Δύο χρόνια αργότερα, όμως, θα σημάδευε την πρώτη περίοδο του είδους με την ταινία “The Killers”. Το φιλμ έχει χαρακτηριστεί και ως “ο «Πολίτης Κέιν» του νουάρ”, στην πραγματικότητα όμως δεν μοιράζεται πολλά με το αριστούργημα του Όρσον Γουελς. Παραμένει ωστόσο δικαίως κλασικό.
Ένας πρώτος λόγος είναι γιατί ανατρέπει μια σειρά από διαδεδομένες κινηματογραφικές συμβάσεις. Η αφήγηση εξελίσσεται σχεδόν αποκλειστικά με τη χρήση φλασμπάκ, καθώς ο πρωταγωνιστής Μπαρτ Λάνκαστερ “πεθαίνει” στην πρώτη πράξη, μετά από ομοβροντία πυροβολισμών. Δράστες δύο μυστηριώδεις άντρες οι οποίοι συστήνονται στην καθηλωτική εναρκτήρια σεκάνς. Εκεί ο Σιόντμακ κάνει μαθήματα σκηνοθεσίας, όταν μετατρέπει ένα συνηθισμένο εστιατόριο στο πιο αφιλόξενο μέρος του κόσμου. Την ανεύρεση των εν λόγω δολοφόνων αναλαμβάνει όχι κάποιος αστυνομικός ή ιδιωτικός ντετέκτιβ, αλλά ένας ασφαλιστής. Και αυτό γιατί το θύμα είχε πληρώσει αδρά για να ασφαλίσει τη ζωή του. Για πρώτη φορά στα φιλμ νουάρ βλέπουμε έναν υπάλληλο εταιρίας να αναζητά με ζήλο απαντήσεις σε μια υπόθεση που μάλιστα αφήνει παγερά αδιάφορα τα αφεντικά του.
Ο Σιόντμακ δίνει εδώ μια αντιφατική εικόνα της μεταπολεμικής Αμερικής. Aπό τη μία υπάρχει ο φέρελπις εργατικός υπάλληλος και από την άλλη το μηδενικό αποτέλεσμα που συνοδεύει τη σκληρή, πλην αποτελεσματική δουλειά του. Πρόκειται για μια κινηματογραφική απόδοση της μαρξιστικής έννοιας της αλλοτρίωσης. Αυτή κυρίως υπογραμμίζεται από τη πεσιμιστική διαπίστωση του τέλους της ταινίας, η οποία σερβίρετε με γερές δόσεις ειρωνείας. Το κυνήγι του (άπιαστου) αμερικανικού ονείρου διατρέχει ως θεματική την αφήγηση, με την Άβα Γκάρντνερ, στο ρόλο της φαμ φατάλ που την έκανε διάσημη, να συμβολίζει ακριβώς αυτήν την ανέφικτη ευτυχία. Ο ήρωας την ερωτεύεται παράφορα και αγνοεί τη συνωμοσία που αυτή στήνει γύρω του. Έτσι αποδέχεται αμαχητί το τέλος του, γνωρίζοντας πως χωρίς εκείνη τίποτα δεν έχει νόημα. Μάλλον για αυτό οι “Δολοφόνοι” είναι η μοναδική σινε-διασκευή ιστορίας του Έρνεστ Χέμινγουεϊ που άρεσε στον “πολλά βαρύ” συγγραφέα…
Δείτε την ταινία “The Killers” παρακάτω
Δείτε το trailer της ταινίας παρακάτω
Πηγή εικόνας parkcircus