Άβα Γκάρντνερ: η σταρ με την αγγελική ομορφιά
Η Αβα Γκάρντνερ, (Ava Gardner) από τις πιο αστραφτερές παρουσίες της Μεγάλης Οθόνης, γεννήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου του 1922 στην Γκραμπτάουν της Βόρειας Καρολίνας. Ήταν το μικρότερο από τα επτά παιδιά της Μαίρη Ελίζαμπεθ και του Τζόνας Γκάρνερ, αγροτών οι οποίοι καλλιεργούσαν φυτεία καπνού.
Τα πρώτα χρόνια
Η οικογένεια θα χάσει την περιουσία της όταν τα παιδιά είναι μικρά. Στα επόμενα χρόνια η μικρή Αβα τελειώνει το Χριστιανικό Κολέγιο του Ατλάντικ Σίτι, και παρακολουθεί μαθήματα δακτυλογράφησης και στενογραφίας.
Η καριέρα της στον κινηματογράφο, αρχίζει, όπως συμβαίνει συχνά στη ζωή, σχεδόν τυχαία. Έτσι όταν ο σύζυγος της αδερφής της, φωτογράφος στο επάγγελμα, εντυπωσιαστηκε από την ομορφιά της 17χρονης τότε Αβα, τη φωτογραφίζει και κρεμάει τις φωτογραφίες στη βιτρίνα του φωτογραφικού του στούντιο. Εκεί θα την προσέξει ένας υπάλληλος της εταιρίας MGM. Ο Μάρβιν Σχενκ, ο οποίος αναλάμβανε τα νεαρά ταλέντα της MGM, θα ανακαλύψει τις φωτογραφίες στα στούντιο της MGM και η νεαρή Αβα θα υπογράψει το 1941 επταετές συμβόλαιο με την εταιρία.
Το ξεκίνημα της μετέπειτα σταρ του Χόλιγουντ είναι δύσκολο. Η Γκάρντνερ ποζάρει στην αρχή για pin-up φωτογραφήσεις και αναλαμβάνει μικρούς ρόλους, ενώ το όνομά της ούτε καν αναφέρεται στους τίτλους των 14 πρώτων ταινιών που γύρισε από το 1941 έως το 1943.
Καριέρα
Ο πρώτος μεγάλος ρόλος έρχεται το 1946, με την ταινία WhistleStop στο πλευρό του Τζορτζ Ραφτ. Ωστόσο η πεταλούδα βγήκε από το κουκούλι της με την ταινία Οι δολοφόνοι, η οποία βασιζόταν στο ομώνυμο έργο του συγγραφέα Έρνεστ Χέμινγουεϊ. Χάρις σε αυτό το φιλμ νουάρ του Ρόμπερτ Σιόντμακ δημιούργησε την περσόνα της femme fatale, εξαπατώντας το Μπαρτ Λάνκαστερ για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη. «Πολλοί άνθρωποι μου είπαν έπειτα πως η εικόνα και η καριέρα μου σαν σταρ σκιαγραφήθηκαν στους «Δολοφόνους», όπου επιβλήθηκα ως θανάσιμη σειρήνα με κουνάμενους γοφούς και ιλιγγιώδες ντεκολτέ, ικανή να βάλει φωτιά στον πλανήτη παραμένοντας ακουμπισμένη σε ένα πιάνο». Αυτός ήταν ο πρώτος ρόλος για τον οποίο κέρδισε εγκωμιαστικές κριτικές από τους κριτικούς.
Εντούτοις, η καριέρα της ξεκινούσε με εμπόδια. Πολύ σύντομα, το όνομά της έγινε συνώνυμο του σεξαπίλ της και λίγο ενδιέφερε αν έπαιζε καλά ή όχι, αφού η παρουσία της ήταν αρκετή. Η MGM είχε μεγάλα κέρδη από την επιτυχία της Άβα, δανείζοντάς την και σε άλλες κινηματογραφικές εταιρίες. Έπαιξε και με το είδωλο της νεανικής της ηλικίας, τον Κλαρκ Γκέιμπλ, ο οποίος επέμεινε προσωπικά να την έχει παρτενέρ στην ταινία The Hucksters. Για τη Universal Pictures, ενσάρκωσε τη θεά του έρωτα, την Αφροδίτη, στην ταινία Το ξύπνημα της Αφροδίτης. Για τις ανάγκες της συγκεκριμένης ταινίας, δημιουργήθηκε ένα άγαλμα της θεάς, με τη μορφή της Άβας. Η λογοκρισία του στούντιο το έκρινε εξαιρετικά τολμηρό και το επέστρεψε στον γλύπτη με την παραγγελία να φτιάξει κάτι σεμνότερο. Ακολουθούν κάποιες μικρότερης σημασίας ταινίες, όπου η ηθοποιός έπαιξε στο πλευρό των Ρόμπερτ Τέιλορ, Τσαρλς Λότον, Γκρέγκορι Πεκ, Μπάρμπαρα Στάνγουικ και Ρόμπερτ Μίτσαμ.
Ο σημαντικότερος ρόλος της θα έρθει με την ταινία Pandora and the Flying Dutchman, η οποία γυρίστηκε το 1951. Πρόκειται για την πρώτη έγχρωμη ταινία με πρωταγωνίστρια την ηθοποιό. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ανακάλυψε για πρώτη φορά την Ευρώπη και ιδιαίτερα δύο χώρες που συνδέθηκαν ιδιαίτερα με τη ζωή και την καριέρα της: την Αγγλία και την Ισπανία. Ενθουσιασμένη από τη δεύτερη, εγκαταστάθηκε από τον Δεκέμβριο του 1955 εκεί για πολλά χρόνια.
Η Άβα Γκάρντνερ έχει πλέον τον αέρα στα πανιά της και η MGM εκδίδει φωτογραφίες της με ρυθμό 3.000 την εβδομάδα. Ο Τζωρτζ Σίδνεϋ την επιλέγει για τον ρόλο της Τζούλι Λαβέρν στη μουσική ταινία Show Boat. Η ηθοποιός τραγούδησε η ίδια, ωστόσο η φωνή της τελικά ντουμπλαρίστηκε κατά την έξοδο της ταινίας στις αίθουσες. Η επόμενη ταινία της, Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο, της εξασφαλίζει τη διεθνή αναγνώριση. Αποτέλεσε την ιδανική ηρωίδα των μυθιστορημάτων του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, τον οποίο γνώρισε προσωπικά στα γυρίσματα των Δολοφόνων και με τον οποίο απέκτησε φιλία καιρό αργότερα. Συνολικά γύρισε τρεις ταινίες που βασίστηκαν σε δικά του έργα, τους Δολοφόνους, Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο και Ο ήλιος ανατέλλει ξανά.
Ταινία-σταθμός για την καριέρα της είναι ωστόσο το «Μογκάμπο», ριμέικ της ταινίας του 1932 «Red Dust», όπου η Άβα πήρε τη σκυτάλη από τη Τζιν Χάρλοου, έχοντας στο πλευρό της τον Κλαρκ Γκέιμπλ, ο οποίος πρωταγωνιστούσε και στην πρωτότυπη ταινία. Σκηνοθετημένη από το Τζον Φορντ, αυτή η πανάκριβη παραγωγή γυρίστηκε σε φυσικά τοπία της Αφρικής και έδωσε ακόμη μεγαλύτερο κύρος στην Άβα, καθώς έλαβε για την ερμηνεία της την πρώτη και μοναδική της υποψηφιότητα για Οσκαρ.
Ωστόσο ο ωραιότερος ρόλος της δεν είχε ακόμη έρθει. Ο Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς, σκηνοθέτης των δύο Όσκαρ, την πείθει, παρά τις ενστάσεις της MGM, να υποδυθεί τη Μαρία Βάργας στην Ξυπόλητη κόμισσα. Όταν κυκλοφόρησαν οι φήμες για τα γυρίσματα της ταινίας οι μεγαλύτερες σταρ της εποχής διεκδίκησαν το ρόλο της κοπέλας αυτής, που έμοιαζε αλλόκοτα με τη Ρίτα Χέιγουορθ (η ίδια αρνήθηκε να την υποδυθεί): η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, η Τζένιφερ Τζόουνς, η Λίντα Νταρνέλ, η Ιβόν ντε Κάρλο, η Τζόαν Κόλινς περιλαμβάνονται στη μακρά λίστα. Ωστόσο ο Μάνκιεβιτς δεν ήθελε καμία άλλη παρά την Άβα Γκάρντνερ κι έτσι η MGM συμφώνησε να τη δανείσει, μα για ένα αστρονομικό ποσό. Η ξυπόλυτη κόμισσα είναι επίσης η ιστορία της ίδιας της Γκάρντνερ: η ταπεινή καταγωγή, η απότομη άνοδος, η ψυχοσύνθεση, η απομάκρυνση λίγο λίγο από το επάγγελμα της ηθοποιού και οι παραισθήσεις/απογοητεύσεις σχετικά με το τι είναι πραγματικά ευτυχία. Η αριστουργηματική αυτή ταινία παραμένει το απόγειο της καριέρας της.
Μια από τις τελευταίες μεγάλες ταινίες της ηθοποιού ήταν Η νύχτα της ιγκουάνα, του σκηνοθέτη Τζον Χιούστον. Η ηθοποιός εξέφρασε υπέροχα τη ζωντάνια και τον αισθησιασμό της σε αυτή τη μεταφορά στον κινηματογράφο ενός θεατρικού του Τένεσι Ουίλιαμς. Έκανε ακόμη κάποιες όμορφες εμφανίσεις, ανάμεσα στις οποίες συναντούμε τον Δικαστή, την τρίτη της συνεργασία με τον Χιούστον, με τον Πωλ Νιούμαν στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Προσωπική ζωή
Στις 10 Ιανουαρίου του 1942 παντρεύεται τον νεαρό τότε ηθοποιό Μίκι Ρούνεϊ . Η ίδια διαψεύδει κατηγορηματικά ότι οφείλει την επιτυχία της στο συγκεκριμένο γάμο- ο οποίος διήρκησε μόλις 16 μήνες: «Επειδή οι άνθρωποι αναρωτιούνται συχνά αν το γεγονός ότι ήμουν παντρεμένη με το Μίκι με βοήθησε να πετύχω την πρώτη μου σειρά μεγάλων ρόλων, ωφείλω στην αλήθεια να πω ότι το να είσαι η κυρία Μίκι Ρούνεϊ στην πόλη δεν βοήθησε καθόλου στο να εκτοξευτώ στον ουρανό με τ’ άστρα. Ποτέ ο Μίκι δεν προσπάθησε να με κάνει ηθοποιό, δεν μου έμαθε ποτέ τίποτε, ποτέ δεν μου εξασφάλισε τον παραμικρό ρόλο», θα πει αργότερα.
Μετά από λίγο καιρό, πραγματοποίησε δεύτερο γάμο με τον μουσικό Αρτι Σω το 1945 αλλά και αυτός ο γάμος στέφθηκε με αποτυχία. Το ζεύγος χώρισε ένα χρόνο αργότερα.
Μεγάλο κεφάλαιο στην ζωή της αποτελεί ο διάσημος τραγουδιστής και ηθοποιός Φράνκ Σινάτρα. Στις 7 Νοεμβρίου του 1951 παντρεύονται μετά από μία θυελλώδη σχέση, η οποία τροφοδότησε για χρόνια το σκανδαλοθηρικό Τύπο, αφορισμούς από καθολικούς ιερείς ,απειλές για μποϊκοτάζ των ταινιών της. Ωστόσο μέχρι το τέλος της ζωής τους συντηρούν βαθιά φιλία.
Τελευταία χρόνια
Η Άβα έμεινε για πολλά χρόνια χωρίς δουλειά. Ακόμη και ο παντοδύναμος Φρανκ Σινάτρα δεν μπορούσε (ή δεν ήθελε) να τη βοηθήσει, γιατί χώρισαν το 1957.
Εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Λονδίνο το 1968. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της πραγματοποίησε μια σειρά από τηλεοπτικές εμφανίσεις. Εξαιτίας χρόνων καπνίσματος υπέφερε από εμφύσημα, ενώ το 1986 υπέστη δύο εγκεφαλικά επεισόδια που της προξένησαν μερική παράλυση. Τα τελευταία αυτά χρόνια τη φρόντισε ο Σινάτρα, καλύπτοντας τα ιατρικά της έξοδα. Απεβίωσε από πνευμονία στο Λονδίνο, στις 25 Ιανουαρίου 1990, στην ηλικία των 67 ετών.
Ήταν μια από τις πιο όμορφες σταρ του παλιού Χόλιγουντ. Την αποκαλούσαν γυναίκα με «πρόσωπο αγγέλου και σώμα θεάς…». Η ομορφιά έχει πάντα υψηλό τίμημα, κι η Άβα το ένιωσε καλύτερα. Πέρασε τα γηρατειά της μόνη, χωρίς παιδιά, βλέποντας ταινίες στις οποίες έφτασε στο απόγειό της.
Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει 25η στη λίστα με τις 25 λαμπρότερες σταρ της ιστορίας του σινεμά.
Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας biography.com