---

Η Νύχτα αγωνίας (Spellbound) είναι αμερικανική θρίλερ – ψυχολογική ταινία, παραγωγής 1945, σε σκηνοθεσία  Άλφρεντ Χίτσκοκ. Το σενάριο της ταινίας, το οποίο έγραψαν οι Μπεν Χεκτ και Άνγκους ΜακΦέιλ, είναι βασισμένο στο μυθιστόρημα του 1927 The House of Dr. Edwardes των Χίλαρι Σέιντ Τζορτζ Σόντερς και Τζον Πάλμερ. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι: Γκρέγκορι Πεκ και Ίνγκριντ Μπέργκμαν.

Πλοκή: Ο διευθυντής ενός ψυχιατρικού νοσοκομείου αναγκάζεται να αποσυρθεί και τη θέση του παίρνει ένας νεότερος επιστήμονας, ο Δρ Έντουαρντς. Στο νοσοκομείο εργάζεται η αφοσιωμένη στο έργο της γιατρός Kόνστανς Πέτερσον, η οποία αμέσως συμπαθεί τον νέο της προϊστάμενο. Σύντομα, όμως, αρχίζει να παρατηρεί περίεργα σημάδια στη συμπεριφορά του. H γιατρός ανακαλύπτει ότι ο άντρας που έχει ερωτευθεί και είναι επικεφαλής του νοσοκομείου, δεν είναι ο γιατρός που νομίζει, αλλά ένας ασθενής του, ο Tζον Mπάλανταϊν. O Mπάλανταϊν βρίσκεται σε κατάσταση αμνησίας και εκφράζει την ενοχή του, πιστεύοντας ότι σε ένα κενό μνήμης ίσως έχει δολοφονήσει τον γιατρό. H Πέτερσον πιστεύει στην αθωότητά του, τον φυγαδεύει και φεύγει μαζί του, προσπαθώντας να ανακαλύψει την αλήθεια μέσα από την ανάλυση των ονείρων του.

Μία ψυχίατρος, ένας ασθενής με αμνησία, ένας δολοφόνος και μια ατελείωτη νύχτα γεμάτη σασπένς. Ο  μετρ της αγωνίας Άλφρεντ Χίτσκοκ , συνδυάζει όλα τα παραπάνω σε αυτή την ταινία, επιχειρώντας την πρώτη απόπειρα κινηματογραφικής αποτύπωσης της ψυχανάλυσης σε noir αποχρώσεις.

Η υπόθεση της ταινίας λίγο πολύ οφείλεται τόσο στο ενδιαφέρον του Χίτσκοκ για αντίστοιχα θέματα (όπως φαίνεται και σε πολλά από τα έργα του) όσο και στην εμμονή του παραγωγού Ντέιβιντ Ο’ Σέλζνικ με την ψυχανάλυση (αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος πήγαινε στα γυρίσματα με τον ψυχαναλυτή του, ο οποίος έγινε αργότερα και σύμβουλος της ταινίας).

Χάρη στην ιδιοφυΐα του Χίτσκοκ , στην τελευταία σκηνή της ταινίας βλέπουμε τη μικρότερη παραγωγή Technicolor που έγινε ποτέ, καθώς υπάρχουν δύο επιζωγραφισμένα κόκκινα πλάνα που παραπέμπουν στην αιματηρή κατάληξη και που ολοκληρώνουν μία από τις εμβληματικότερες σκηνές στην ιστορία των ταινιών μυστηρίου. Εκείνος όμως που κλέβει την παράσταση, δεν είναι άλλος από τον διάσημο ζωγράφο Salvador Dali, που επιμελήθηκε τη θρυλική σεκάνς του ονείρου, προσδίδοντας τη σουρεαλιστική ματιά του στο όραμα του σκηνοθέτη για την τέλεια αποτύπωση ενός μπερδεμένου ονειρικού κόσμου.

Η ταινία προτάθηκε για 6 βραβεία Όσκαρ το 1946. Τη βραδιά των Όσκαρ όμως έλαβε τελικά μόνο ένα βραβείο για τη μουσική επένδυση του Μίκλος Ρόζα. Η Ίνγκριντ Μπέργκμαν. παρά το γεγονός ότι έλαβε το βραβείο των κριτικών της Νέας Υόρκης για την ερμηνεία της στην ταινία δεν προτάθηκε για Όσκαρ Α’ γυναικείου ρόλου καθώς η ακαδημία προτίμησε την ερμηνεία της στην ταινία Οι καμπάνες της Αγίας Μαρίας (The Bells of St. Mary’s) της ίδιας χρονιάς. Η ταινία που ήταν υποψήφια και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, έχασε το βραβείο από Το χαμένο Σαββατοκύριακο (The Lost Weekend, 1945) του Μπίλι Γουάιλντερ. Ο Χίτσκοκ επίσης, που έλαβε την τρίτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Σκηνοθεσίας, έχασε από τον Γουάιλντερ.

Δείτε ολόκληρη την ταινία παρακάτω

Δείτε το trailer παρακάτω

Πηγή εικόνας εξωφύλλου: nytimes.com, Photo by LMPC via Getty Images