---

Η «Περιπέτεια» (L’ Avventura), αποτελεί το πρώτο μέρος της «τριλογίας της αποξένωσης» – θα ακολουθήσουν «Η Νύχτα» (La Notte) το 1961 και «Η Έκλειψη» (L’Eclisse) το 1962 – μέσα από την οποία ο Αντονιόνι ιχνηλατεί την εσωτερική έρημο του ανθρώπου και την αδυναμία επικοινωνίας στην σύγχρονη κοινωνία. Παράλληλα η ταινία σηματοδοτεί και την πρώτη συνεργασία του Ιταλού δημιουργού με τη Μόνικα Βίττι, την ηθοποιό που έμελλε να γίνει η μούσα του.

Το φιλμ του Αντονιόνι, ήταν υποψήφιο για δύο BAFTA (Καλύτερης Ταινίας και Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας).Απέσπασε επίσης τον Χρυσό Φοίνικα στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών το 1960 καθώς και το Μεγάλο Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής. Παράλληλα η Μόνικα Βίττι τιμήθηκε με την Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας.

Η «Περιπέτεια», εκτυλίσσεται στις μαγικές ακτές της Σικελίας. Ο Ιταλός σκηνοθέτης εξαφανίζει την ηρωίδα της ταινίας του υπό συνθήκες ανεξιχνίαστου μυστηρίου, με πρωτότυπο, περίεργο και αριστουργηματικό τρόπο. Υπό αυτές τις συνθήκες, το χρονικό της εξαφάνισης της Άννας, δηλαδή του πλουσιοκόριτσου, που εμφανίζεται από τις πρώτες σκηνές ως το κεντρικό πρόσωπο της «Περιπέτειας», διαγράφεται μέσα από σε τέσσερις συγκεκριμένες Πράξεις.

• Πρώτη πράξη : Αναχώρηση από το πατρικό σπίτι με τη συνοδεία της φίλης της Κλαούντια.
• Δεύτερη πράξη: Συνάντηση με τον κατά τι μεγαλύτερο εραστή της.
• τρίτη πράξη: Περαιτέρω διεύρυνση της παρέας και εκδρομή σ’ έναν άγονο, βραχώδες ερημονήσι.
• Τέταρτη πράξη: Η Άννα είναι μυστηριωδώς εξαφανισμένη.

Το φιλμ, από την αρχή του και σταδιακά, αποκτά μια χροιά ανησυχητική, καθώς κινείται σε τεντωμένο σχοινί. Οι ήρωες, βαδίζουν σ’ ένα έδαφος όπου κάθε βεβαιότητα τίθεται υπό αμφισβήτηση. Τα γεγονότα μπορούν να ανατραπούν και φυσικά το φιλμ έχει αρκετά στοιχεία που θα το κατέτασσαν ως θρίλερ.

Ο Αντονιόνι σχεδιάζει εξαρχής ένα ιδιόμορφο ερωτικό τρίγωνο. Παίζοντας ως επί το πλείστο με τη σύνθεση του κάδρου, αλλά και τα αμφίσημα βλέμματα, των πρωταγωνιστών του. Χαρακτηριστικές, είναι οι σκηνές όπου η ηρωίδα εκφράζει έστω και σιωπηλά μία αγωνιώδης τάσης φυγής, ενώ ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί συμβολικά ένα φόρεμα που σταδιακά, αλλάζει χέρια.

Ο Ιταλός δημιουργός, έχει μεταξύ των άλλων, την ικανότητα να εγκαθιστά την αβεβαιότητα στον θεατή. Αυτό το κατορθώνει τοποθετώντας με μαεστρία την κάμερά του και καθοδηγώντας την με διακριτικές κινήσεις. Ετσι στην μακρινή λήψη της αποχώρησης του ζευγαριού και καθώς η κάμερα μετατοπίζεται, η αγωνία κορυφώνεται ενώ προσπαθούμε να κατανοήσουμε τις προθέσεις και τη μοίρα των ηρώων.

Πηγή: tvxs.gr

Δείτε ολόκληρη την ταινία παρακάτω

Δείτε το trailer παρακάτω

Πηγή εικόνας athensvoice.gr