Gene Kelly: ο βασιλιάς των μιούζικαλ
Ο Gene Kelly ήταν ικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης, ιδιοφυής χορευτής και χορογράφος. Η εφευρετική, αφηγηματική προσέγγισή του και το αυθόρμητο κι αρρενωπό προσωπικό του στυλ προώθησαν την τέχνη του κινηματογραφικού χορού με γιγαντιαία άλματα.
Ο Γιουτζίν Κάραν Κέλι, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου 1912 στο Πίτσμπουργκ των ΗΠΑ. Από μικρός ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και ειδικά με το χόκεϊ επί πάγου, αλλά με την παρότρυνση της μητέρας του πήρε και μαθήματα χορού. Αφού αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ με πτυχίο στα οικονομικά το 1933, δίδαξε χορό, χόρεψε σε θεατρικές παραστάσεις με τον αδελφό του Φρεντ και σκηνοθέτησε έργα σε τοπικές σκηνές.
Έκανε το ντεμπούτο του στο Μπρόντγουεϊ το 1938 ως χορευτής και ηθοποιός στο μιούζικαλ του Κόουλ Πόρτερ «Leave It to Me!» και τον επόμενο χρόνο εμφανίστηκε στο θεατρικό δράμα του Γουίλιαμ Σάρογιαν «Οι ημέρες της ζωής σας» («The Time of Your Life»).
Μετά την χορογραφική δουλειά του στο Μπρόντγουεϊ , ο Kelly πρωταγωνίστησε στο φιλμ «Pal Joey» (1940) κι έκανε την πρώτη του ταινία «Για σένα που αγαπώ» (1942), με την Τζούντι Γκάρλαντ. Αργότερα έκανε την χορογραφία στην ταινία «Σαν τα παραμύθια», με τον φίλο του από το Μπρόντγουεϊ , χορευτή , Στάνλεϋ Ντόνεν και πρωταγωνίστρια την Ρίτα Χέιγουορθ.
Στα ορόσημα της δεκαετίας του ’40 , περιλαμβάνονται ο χορός με το ποντίκι του καρτούν «Τομ και Τζέρι» στην ταινία «Βίρα τις άγκυρες» (1945) και το μπαλέτο του στο «Slaughter on 10th Avenue», (1948) με λόγια και μουσική. Η ταινία «3 κορίτσια και 3 ναύτες» (1949) ήταν η πρώτη από τις τρεις που σκηνοθέτησε μαζί με τον Ντόνεν. Οι άλλες ήταν το θρυλικό πλέον μιούζικαλ «Singing in the Rain» (1952) και το λιγότερο πετυχημένο «It’ s Always Fair Weather» (1955).
Η ταινία του Μινέλι «Ένας Αμερικάνος στο Παρίσι» (1951) παρουσίασε την ανακάλυψη του Τζιν Κέλι , Λέσλι Καρόν. Η ταινία «Πρόσκληση σε Χορό» κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Δυτικού Βερολίνου, αλλά ήταν εμπορική αποτυχία.
Η μεταγενέστερη δουλειά του περιλαμβάνει ρόλους όπως του ρεπόρτερ , στην ταινία «Κληρονομήστε τον άνεμο» (1960) , την σκηνοθεσία του «Hello Dolly» (1969) με την Μπάρμπαρα Στρέιζαντ και την σημαντική συμβολή του στις τρεις συνέχειες του «Μια φορά στο Χόλιγουντ».
Έλαβε τιμητικό Όσκαρ το 1952 για τα επιτεύγματά του, ενώ αργότερα τιμήθηκε από το κέντρο Κένεντι, από το Σωματείο Αμερικανών ηθοποιών και από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου που το 1999 τον κατέταξε στην 15η θέση στην λίστα με τους μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.
Ο Gene Kelly πέθανε στις 2 Φεβρουαρίου 1996 στο Μπέβερλι Χιλς της Καλιφόρνιας, σε ηλικία 83 ετών.