---

Tα φώτα της πόλης (City Lights) είναι ένα αξέχαστο μίγμα χιούμορ, παντομίμας και έντονου πάθους. Αυτή η ποιητική ιστορία του Σαρλό και της τυφλής κοπέλας που πουλάει λουλούδια βρίσκει τον Τσάρλι Τσάπλιν στην κορυφή της δύναμής του. Ο Τσαρλι Τσάπλιν ανέλαβε την παραγωγή, την σκηνοθεσία, το σενάριο, την μουσική υπόκρουση και το μοντάζ, ενώ παράλληλα πρωταγωνίστησε και όλα αυτά επιμένοντας στον βωβό κινηματογράφο, σε μια εποχή που σχεδόν όλοι οι άλλοι δημιουργοί αγκάλιαζαν τον ήχο.

Ο Τσάρλι Τσάπλιν πρόσθεσε στην ταινία του ηχητικά εφέ και μουσική αλλά όχι ομιλία. Το φιλμ απαίτησε για να ολοκληρωθεί 18 μήνες και σχεδόν όλη την περιουσία του Τσάπλιν. Ο Σαρλό ερωτεύεται την ανθοπώλισσα και επινοεί διάφορα σχέδια για να κερδίσει χρήματα, ώστε να μπορέσει η κοπέλα να υποβληθεί σ’ εγχείρηση και ν’ ανακτήσει το φως της. Τελικά παίρνει τα χρήματα απο έναν εκκεντρικό εκατομμυριούχο και τ’ αφήνει στα χέρια της τυφλής κοπέλας, προτού τον συλλάβουν για κλοπή.

Σ’ ένα απο τα πιο συγκινητικά φινάλε του Τσάπλιν, ο Σαρλό βγαίνει απο την φυλακή και βρίσκει την κοπέλα, που βλέπει πλέον να εργάζεται σ’ ένα ανθοπωλείο. Εκείνη τον λυπάται και του δίνει μερικά χρήματα απο το ταμείο για ν’ ανακαλύψει απο την αίσθηση των χεριών του πως είναι ο μυστηριώδης ευεργέτης της.

Οι συγκινητικές στιγμές αντισταθμίζονται απο πολύ κωμικές σκηνές και παρά την παλιομοδίτικη βωβή μορφή του , η ταινία έγινε μεγάλη επιτυχία. “Τα «Φώτα της πόλης» δεν έχουν διάλογο”, είπε η κριτικός Ρόουζ Πέλγουικ μετά την πρεμιέρα: “Καλύτερα, επειδή τα χειροκροτήματα και τα γέλια των θεατών θα τον κάλυπταν”

Το 2007, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την κατέταξε στην 11η θέση στον κατάλογο με τις καλύτερες αμερικανικές ταινίες όλων των εποχών. Το 1949, ο κριτικός Τζέιμς Έιτζ αποκάλεσε την τελευταία σκηνή της ταινίας «το καλύτερο μεμονωμένο κομμάτι υποκριτικής που έχει αποτυπωθεί ποτέ στο σελιλόιντ».

Δείτε ολόκληρη την ταινία παρακάτω

Δείτε το trailer παρακάτω

Πηγή εικόνας evart.gr