Borsalino / Μπορσαλίνο (1970)
6,8/10
Υπόθεση
Δύο μικροαπατεώνες ενώνουν τις δυνάμεις τους, αφού πρώτα τσακώνονται για μια γυναίκα. Ξεκινούν τη δράση τους με στημένες κούρσες κι αγώνες μποξ, και βρίσκονται να κάνουν δουλειές για τους τοπικούς μαφιόζους. Όταν όμως αποφασίζουν να κάνουν δική τους μπίζνα, ανακαλύπτουν ότι το έγκλημα δεν πληρώνει πάντα.
- Έτος: 1970
- Χώρα: Γαλλία
- Είδος: Δραματική / Γκανγκστερική
- Γλώσσα: Ελληνικά
- Σκηνοθέτης: Ζακ Ντερέ
- Διάρκεια: 125′
- Ηθοποιοί: Αλέν Ντελόν, Ζαν-Πολ Μπελμοντό
Η ταινία Borsalino (1970) είναι μια γαλλική ταινία του Ζακ Ντερέ, που αναμειγνύει στοιχεία δράματος και γκανγκστερικής ιστορίας. Η ταινία εξετάζει τη σχέση μεταξύ δύο μικροκακοποιών, του Ροκ Σιφρεντί (Αλέν Ντελόν) και του Φρανσουά Καπελά (Ζαν-Πολ Μπελμοντό), οι οποίοι σχηματίζουν έναν ισχυρό συμμαχικό δεσμό στον κόσμο του οργανωμένου εγκλήματος στη Μασσαλία της δεκαετίας του ’30.
Χαρακτήρες και ερμηνείες
Ο Φρανσουά Καπελά (Ζαν-Πολ Μπελμοντό) και ο Ροκ Σιφρεντί (Αλέν Ντελόν) είναι οι δύο πρωταγωνιστές, με τον Μπελμοντό να αποδίδει έναν πιο ανυπότακτο και αυθόρμητο χαρακτήρα, ενώ ο Ντελόν είναι πιο ψύχραιμος και υπολογιστικός. Η αλληλεπίδραση και η αντίθεση των χαρακτήρων αυτών προσφέρει ένταση στην ταινία, δημιουργώντας ένα ενδιαφέρον δυναμικό φιλίας και προδοσίας.
Ατμόσφαιρα και αισθητική
Η ταινία έχει μια ρετρό ατμόσφαιρα, με τον χαρακτηριστικό “cool” τρόπο παρουσίασης των χαρακτήρων και τη μουσική του Σερζ Γκανμπριέλ, η οποία ενισχύει την ατμόσφαιρα της εποχής. Η ταινία καταφέρνει να αποδώσει την αίσθηση του οργανωμένου εγκλήματος με μεγάλη ακρίβεια, αναπαράγοντας ταυτόχρονα την πολυτελή και στυλάτη ατμόσφαιρα της εποχής.
Εμπνευσμένο από πραγματικά πρόσωπα
Η ταινία βασίζεται εν μέρει στους πραγματικούς γκάνγκστερ Πολ Καρμπόν και Φρανσουά Σπιρίτο, οι οποίοι συνεργάστηκαν με τους Ναζί κατά την Κατοχή της Γαλλίας. Αρχικά, η ταινία επρόκειτο να φέρει τα ονόματά τους, αλλά λόγω νομικών αντιδράσεων, οι χαρακτήρες τροποποιήθηκαν και τα ονόματα άλλαξαν.
Σύμβολα και θέματα
Το “Borsalino” αναφέρεται στο διάσημο ιταλικό καπέλο, που συχνά φορούσαν οι “κακοί” της εποχής. Το καπέλο γίνεται σύμβολο της επιτυχίας και της αναγνώρισης στον κόσμο του εγκλήματος, ενώ παράλληλα δείχνει την επιθυμία των χαρακτήρων για κοινωνική ανέλιξη και διαρκή επίδειξη δύναμης και στυλ.
Εν κατακλείδι, η ταινία είναι μια ενδιαφέρουσα μελέτη για την αδελφική φιλία, την προδοσία, και τις ηθικές συγκρούσεις μέσα σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από την εξουσία και το έγκλημα. Συνδυάζει δράση, σασπένς και ανατροπές με μια έντονη προσωπική ιστορία, κάτι που την καθιστά μια κλασική ταινία του είδους της.
Σχέση Belmondo–Delon
Η συνεργασία των δύο μεγάλων αστέρων της γαλλικής κινηματογραφίας, Ζαν-Πολ Μπελμοντό και Αλέν Ντελόν, ήταν γεμάτη εντάσεις. Μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων, οι σχέσεις τους ψυχράθηκαν. Ο Ντελόν, ως παραγωγός, φέρεται να είχε τον πρώτο λόγο στη διαδικασία, κάτι που δυσαρέστησε τον Μπελμοντό. Αυτό οδήγησε σε νομικές διαμάχες σχετικά με τη σειρά των ονομάτων στους τίτλους της ταινίας.