Ο Χάουαρντ Χοκς είχε τη φαεινή ιδέα να αλλάξει τα βασικά πρόσωπα του έργου. Στο θεατρικό των Χεκτ – ΜακΑρθουρ που ανέβηκε για πρώτη φορά στο Μπρόντγουεϊ το 1928 η ιστορία δεν ήταν ερωτική αλλά αφορούσε δύο άντρες δημοσιογράφους και συνεργάτες, όπου ο εκδότης δεν ήθελε να χάσει τον καλύτερο δημοσιογράφο και φίλο του. Η απόφαση να μετατρέψει το πρωταγωνιστικό δίδυμο σε ανδρόγυνο απογείωσε την ταινία. Οι διαφορές των δύο φύλων πρόσφεραν απολαυστικές εκρήξεις και συγκρούσεις, δίνοντας έναν πιο ρομαντικό τόνο στην κωμωδία.

Η ιδέα γεννήθηκε στον Χοκς κατά τη διάρκεια των οντισιόν όταν άκουσε τη γραμματέα του να διαβάζει τις ατάκες του Χίλντι στους ηθοποιούς που δοκιμάζονταν. Του άρεσε όπως ακούγονταν αυτές από το στόμα μιας γυναίκας γιατί έδιναν διαφορετικό ύφος στο στόρι και τότε αποφάσισε να ξαναγράψει το σενάριο. Ετσι ο Χίλντι δεν αλλάζει μόνο φύλο αλλά μετατρέπεται και σε πρώην σύζυγο του Γουόλτερ!

Το πρόβλημα ήταν ότι δε μπορούσαν να βρουν την κατάλληλη ηθοποιό για το ρόλο της Χίλντι Τζόνσον. Αρχικά ο Χοκς πρότεινε το ρόλο στην Κάρολ Λόμπαρντ, αλλά εκείνη ζήτησε μεγάλη αμοιβή και ο Χοκς προσέγγισε τις Κάθριν Χέπμπορν, Κλοντέτ Κολμπέρ, Άιριν Νταν, Τζίντζερ Ρότζερς, Τζιν Άρθουρ και Μάργκαρετ Σάλιβαν που τον απέρριψαν. Τότε ο Χάρι Κον σκέφτηκε τη Ρόζαλιντ Ράσελ που εκείνη τη χρονιά είχε καταπλήξει το κοινό με τη συμμετοχή της στην ταινία “Γυναίκες” (Women, 1939) του Τζορτζ Κιούκορ. Η Ράσελ ήταν ενοχλημένη που δεν ήταν η πρώτη επιλογή για το ρόλο, μάλιστα πήγε στην ακρόαση με βρεγμένα μαλλιά. Παρόλα αυτά συμφώνησε να αναλάβει το ρόλο της Χίλντι.

Τα γυρίσματα καθυστέρησαν να ολοκληρωθούν, επειδή το καστ επιδίδονταν σε συχνούς αυτοσχεδιασμούς, σε συνδυασμό με σκηνές που εμφανίζονταν ταυτόχρονα πολλοί ηθοποιοί που έπρεπε να είναι συγχρονισμένοι, ούτως ώστε χρειάστηκαν να γυριστούν κάποια σημεία ξανά και ξανά.

Το φιλμ τελικά, προβλήθηκε τον Ιανουάριο του 1940 και έγινε τεράστια επιτυχία από κοινό και κριτικούς. Μια από τις πρώτες κωμωδίες του Χόλιγουντ με θέμα τη μάχη μεταξύ των δύο φύλων και για πολλούς η καλύτερη κωμωδία του Χοκς, σκηνοθέτη επίσης των κωμωδιών: “Η Γυναίκα με τη Λεοπάρδαλη” (Bringing up Baby, 1938) “Γιαμ-Γιαμ” (Ball Of Fire, 1941) και “Οι άνδρες προτιμούν τις ξανθιές” (Gentlemen prefer blondes, 1953).

Το “Ξαναπαντρεύομαι τη γυναίκα μου” (His Girl Friday) αποτελεί ένα πραγματικό διαμάντι του κλασικού Χόλυγουντ, που έχει λατρευτεί και έχει δώσει το παράδειγμα για πολλές άλλες παρόμοιες δημοσιογραφικές ταινίες, όπου ο πόλεμος των ανταγωνιστών, γίνεται πόλεμος των φύλων, και το τρόπαιο είναι το «λαβράκι» αλλά και ο… έρωτας!

Το 2000 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την κατέταξε 19η στη λίστα με τις 100 καλύτερες κωμωδίες όλων των εποχών.