Η ταινία “Η βασίλισσα της Αφρικής” είναι βασισμένη στο γοητευτικό μυθιστόρημα του CS Forester και είναι εξίσου απολαυστική, διαφορετική, διαχρονικά ενδιαφέρουσα όσο και το βιβλίο. Είναι γεμάτη ενθουσιασμό και περιπέτεια κι σ’ αυτό συντελεί φυσικά η χημεία δύο εκπληκτικών ερμηνειών: της Κάθριν Χέπμπορν και του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ.

Η λογοκρισία δεν άφησε να περάσει από το βιβλίο η παρουσία ενός ζευγαριού που συγκατοικεί δίχως γάμο. Μια άλλη αλλαγή σε σχέση με το αρχικό υλικό αφορούσε τον ρόλο του Μπόγκαρτ, αλλά εδώ ήταν ο ηθοποιός που αρνήθηκε να μιλάει με λονδρέζικη προφορά.

Γυρισμένη στην Αφρική από την SP Eagle, η παραγωγή είναι μια εκπληκτική εικαστική εμφάνιση, με θαυμάσια ακρίβεια στις ατμοσφαιρικές της αξίες και στα εντυπωσιακά σκηνικά της. Το έργο γυρίστηκε με τεράστια αξιοπιστία σε σχέση με την αφήγηση της τολμηρής οδύσσειας που έγινε στη ζούγκλα από την αδερφή ενός ιεραπόστολου και έναν τυχοδιώκτη και τα γυρίσματά της ήταν ένας άθλος για τον σκηνοθέτη Τζον Χιούστον. 

Αρκετά από τα γυρίσματα έγιναν σε Κονγκό και Ουγκάντα, κάτι εξαιρετικά σπάνιο εκείνη την εποχή, και ειδικά για Technicolor ταινία που χρειάζονταν μεγάλες σε όγκο κάμερες. Το καστ και το επιτελείο αντιμετώπισαν εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες στην Αφρική, με τον Μπόγκαρτ να καυχιέται αργότερα πως μόνο αυτός και ο Χιούστον ήταν που γλύτωσαν κάποια ασθένεια. Το μυστικό τους ήταν ότι δεν έπιναν ποτέ τοπικό νερό, αλλά αντί αυτού κατανάλωναν ουίσκι!

Οι σκηνές που οι ήρωες βρίσκονται μέσα στο νερό χρειάστηκαν να γίνουν σε βρετανικό στούντιο. Αυτό συνέβη επειδή θεωρήθηκαν εξαιρετικά επικίνδυνες για να γυριστούν σε αφρικανικό έδαφος. Ένας μύθος ήθελε αυτές να γυρίστηκαν στην Τουρκία, αλλά ήταν η Χέπμπορν σε βιβλίο της που το διέψευσε.

Αξιοσημείωτο επίσης, είναι και το γεγονός πως κατά την διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας, ο Τζον Χιούστον έλαβε  ένα τηλεγράφημα απο έναν ιθαγενή με το πιο ευχάριστο νέο: Είχε γεννηθεί η κόρη του Αντζέλικα.

To “African Queen” έκανε τεράστια επιτυχία και αποτέλεσε την 11η εμπορικότερη ταινία του 1951, κάνοντας εισπράξεις της τάξεως των 4 εκατομμυρίων δολαρίων σε Η.Π.Α. και Καναδά, ενώ προτάθηκε για 4 βραβεία Όσκαρ. Ο Μπόγκαρτ έλαβε το  Όσκαρ Α` Ανδρικού Ρόλου κι εκείνη την ιστορική νύχτα της τελετής έφυγε νικητής από την αίθουσα κερδίζοντας τους Μάρλον Μπράντο και Μοντγκόμερι Κλιφτ του (A Place in the Sun). Η Χέπμπορν που ήταν υποψήφια για Όσκαρ Α` Γυναικείου Ρόλου έχασε το βραβείο από τη Βίβιαν Λι για την ταινία Λεωφορείο ο Πόθος (A Streetcar Named Desire).

Το 1994 η ταινία επελέγη από τη Βιβλιοθήκη του Αμερικάνικου Κογκρέσου ως τμήμα του Εθνικού Μητρώου Κινηματογράφου και το 1998 έλαβε την 17η θέση ως μία από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.