Γεωγραφικά το Χόλυγουντ (Hollywood) είναι ένα μέρος στο Λος Άντζελες, που πήρε το όνομά του απο την σύζυγο ενός κτηματομεσίτη του Κάνσας την Ντέιντα Γουίλκοξ, όταν εγκαταστάθηκαν εκεί το 1886. Πούλησαν την περιοχή το 1903, την εποχή που η κινηματογραφική βιομηχανία των Ανατολικών Ακτών αναζητούσε ένα ηλιόλουστο μέρος στην Καλιφόρνια για να γυρίζει τις ταινίες της.
Ο πρώτος επίσημος παραγωγός ταινιών στο Λος Άντζελες ήταν ο συνταγματάρχης Γουίλιαμ Σέλιγκ, που δημιούργησε το πρώτο μεγάλο στούντιο της περιοχής το 1909. Το σύστημα των στούντιο του Χόλυγουντ γεννήθηκε όταν ο Σεσίλ Μπ. Ντέμιλ ίδρυσε την εταιρεία Jesse L. Lasky Feature Play Company, το 1913, με τον Λάσκι και τον Σαμ Γκόλντουιν. Τα μεγαλύτερα στούντιο ήταν η United Artists, η Metro Goldwyn Mayer, η Warner, η Paramount, η Fox (αργότερα μετονομάστηκε σε 20th Century Fox), η Universal, η Columbia και αργότερα η Disney. Η RKO (ιδρύθηκε το 1921) ήταν ο βασιλιάς των μικρότερων στούντιο που περιλάμβαναν επίσης την Allied Artists, την θυγατρική της Monogram και τη Republic.
Ο θρύλος του Hollywood
Σαν πρωτεύουσα του κινηματογράφου, το Χόλυγουντ εξαπλώθηκε σύντομα πέρα από την αρχική περίμετρό του. Τα στούντιο ξεφύτρωναν συνεχώς καταλαμβάνοντας μια μεγάλη περιοχή στο Λος Άντζελες. Παράλληλα το Χόλυγουντ εξαπλώθηκε και μεταφορικά δημιουργώντας ένα θρύλο, εκπροσωπώντας ολόκληρη την Αμερική, μια χώρα χωρίς βασιλείς και με σχετικά μικρή ιστορία Πρέπει να τονίσουμε επίσης ότι το ατελείωτο παραμύθι του Χόλυγουντ είναι ουσιαστικά η ιστορία του 20ου αιώνα αφού το μεγαλύτερο μέρος του δυτικού πολιτισμού και η κουλτούρα στον κόσμο επηρεάστηκε από την παρουσία του.
Το star-system
Το star-system, το σύστημα δημιουργίας αστεριών δηλαδή που έφτανε στο αποκορυφώμα του στην δεκαετία του ’30, ήταν βασικά ένα σύστημα προβολής βασισμένο στη γοητεία. Ακόμα και οι άντρες ηθοποιοί διαφημίζονταν με πρότυπο τον αισθησιασμό και την ομορφιά τους. Οι περισσότεροι πρωταγωνιστές επιλέγονταν με γνώμονα την έλξη που προκαλούσαν κι όχι το υποκριτικό τους ταλέντο. Υπήρξαν όμως και εξαιρέσεις όπως ο Σπένσερ Τρέισι ή ο Φρεντ Άστερ που το κοινό ενθαρρύνθηκε να θαυμάσει το ταλέντο τους. Επικεφαλής των σταρ βρισκόταν ένας άντρας που αν και είχε υποκριτικό ταλέντο, επελέγη βασικά για την γοητεία του. Αυτός ήταν ο Κλαρκ Γκέιμπλ που επονομάστηκε «Βασιλιάς του Χόλυγουντ».
Ωστόσο, στο επίκεντρο του star-system βρίσκονταν εντυπωσιακά κορίτσια, πουδραρισμένες, βαμμένες καλοντυμένες καλλονές τις οποίες αντέγραφαν πωλήτριες και εργάτριες σε όλο τον κόσμο. Κάπως έτσι οι βάτες στους ώμους της Τζόαν Κρόφορντ άλλαξαν το γυναικείο περίγραμμα για πάντα, η κόμμωση της Βερόνικα Λέικ έγινε αντικείμενο μίμησης, τα παντελόνια της Κάθριν Χέπμπορν έγιναν απαραίτητο γυναικείο ρούχο και ο τρόπος καπνίσματος της Μπέτι Ντέιβις απέκτησε θαυμάστριες παντού. Παράλληλα πολλά φρύδια γυναικών αραίωσαν αλα Ντίτριχ.
Η εταιρεία MGM διέθετε τα περισσότερα αστέρια και ο Λούις Μπ. Μάγιερ τους φερόταν σαν να ήταν μέλη της οικογένειάς του με πρώτο και καλύτερο τον ηθοποιό Λάιονελ Μπάριμορ. Η οικογένεια φυσικά είχε παιδιά την Ελίζαμπεθ Τέιλορ, την Τζούντι Γκάρλαντ, τον Μίκι Ρούνει και σκύλο την Λάσι. Ο Μάγιερ όμως ήταν τυραννικός πατέρας. Όταν τσακωνόταν με κάποιο παιδί του, τους φερόταν ανελέητα. Δεν δίστασε ν’ απολύσει την ίδια την «Βασίλισσα του Χόλυγουντ», Τζόαν Κρόφορντ.
Οι διάττοντες αστέρες
Το Χόλυγουντ πάνω απ’ όλα αποτελεί ένα μηχανισμό διψασμένο για φήμη, που απορροφά όσους έχουν σχέση με το κινηματογραφικό κύκλωμα και στην συνέχεια τους πετά σαν στυμμένες λεμονόκουπες. Για κάθε σταρ που καταφέρνει να επιβιώσει στο σύστημα, υπάρχουν άλλοι δέκα που καταστρέφονται απο αυτό και χιλιάδες θλιβεροί φερέλπιδες που δεν φτάνουν ποτέ ψηλά. Το Χόλυγουντ κατασκευάζει πλούτο και δόξα με έναν φαινομενικά εύκολο και απλό μηχανισμό, αλλά η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική.
Ακόμα και τα μεγαλύτερα αστέρια γίνονται θύματα. Ανάμεσά στα ισχυρότερα η Κάθριν Χέπμπορν θεωρήθηκε «αντιεμπορική» στην δεκαετία του ΄30, όταν οι ταινίες της αποτύγχαναν η μία πίσω απο την άλλη χαρακτηρίζοντας την μάλιστα ως “δηλητήριο του box-office”. Η Τζόαν Κρόφορντ συνετρίβη όταν απολύθηκε απο το αφεντικό της MGM, Λούις Μπ. Μάγιερ, αλλά κι όταν η κόρη της έγραψε ένα δηλητηριώδες μπεστ σέλερ για εκείνην. Η Μπέτι Ντέιβις αναγκάστηκε να βάλει αγγελίες για δουλειά την δεκαετία του ’60 και η κόρη της, όπως στην περίπτωση της Κρόφορντ, στράφηκε εναντίον της μ’ ένα βιβλίο.
Το Χόλυγουντ υπάρχει για να κατασκευάζει είδωλα, με μεγαλύτερο είδωλο τον εαυτό του. Ο κόσμος το λατρεύει, ενθουσιάζεται με τους νικητές των Όσκαρ, διαβάζει ποιος θα παίξει σε ποια ταινία, μαθαίνει τα σκάνδαλα των ηθοποιών κτλ. Όλοι μεγαλώσαμε με το Χόλυγουντ και τώρα είμαστε προϊόν του. Ελάχιστοι άνθρωποι στον κόσμο δεν έχουν δει το «Όσα παίρνει ο άνεμος», το «Μάγο του Οζ», τον «Πόλεμο των άστρων» ή το «Jurassi Park». Είτε μας αρέσει , είτε όχι, το Χόλυγουντ ενώνει τον κόσμο και τον κάνει να σκέφτεται και να συμπεριφέρεται ομοιόμορφα. Ας φροντίσουμε λοιπόν η γλώσσα που μιλάει να είναι η γλώσσα που θέλουμε ν’ ακούσουμε.
Πηγή εικόνας boboandchichi.com
