Τσάρλτον Ίστον: ο πρωταγωνιστής των κινηματογραφικών επών του Χόλιγουντ

Ο Τσάρλτον Ίστον (Charlton Heston), ήταν Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου, του θεάτρου και της τηλεόρασης καθώς και πολιτικός ακτιβιστής. Πρωταγωνίστησε σε πολλές επικές ταινίες, ερμηνεύοντας πολυάριθμους ρόλους ιστορικών προσώπων και λογοτεχνικών χαρακτήρων.

Γεννήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 1923. Μητέρα του ήταν η Λίλλα (1899-1994) και πατέρας του ο Ράσελ Ουίτφορντ Κάρτερ (1897-1966). Πολλές πηγές αναφέρουν ότι γεννήθηκε στο Έβανστον του Ιλινόις. Ωστόσο, η αυτοβιογραφία του Ίστον αναφέρει ως πόλη γέννησης το No Man’s Land του Ιλινόις, το οποίο συχνά αναφέρεται στην περιοχή Γουίλμετ, ένα εύπορο προάστιο του Σικάγο.

Ο Ίστον ανέφερε σε μια συνέντευξη του 1995 ότι δεν ήταν πολύ καλός στο να θυμάται διευθύνσεις ή την παιδική ηλικία του. Ήταν εν μέρει από σκωτσέζικη καταγωγή, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος ήταν αγγλικής καταγωγής. Οι πρώτοι μετανάστες πρόγονοί του έφτασαν στην Αμερική από την Αγγλία τη δεκαετία του 1600. Οι προ-παππούδες από την πλευρά της μητέρας του ήταν ο Άγγλος Γουίλιαμ Τσάρλτον από το Σάδερλαντ και η Σκωτσέζα Mary Drysdale Charlton. Μετανάστευσαν στον Καναδά όπου η γιαγιά του, Marian Emily Charlton, γεννήθηκε το 1872.

Στην αυτοβιογραφία του, ο Ίστον αναφέρεται στον πατέρα του ο οποίος εργαζόταν στην εταιρεία κατασκευών της οικογένειάς του. Όταν ο Ίστον ήταν βρέφος, η εργασία του πατέρα του ανάγκασε την οικογένεια να μετακομίσει στο Μίσιγκαν. Ήταν ένα αστικό και αρκετά δασικό κομμάτι του κράτους όπου ο Ίστον έζησε μια απομονωμένη αλλά ειδυλλιακή περίοδο, περνώντας τον περισσότερο χρόνο του κυνηγώντας και ψαρεύοντας στην περιοχή.

Όταν ο Ίστον ήταν 10 ετών, οι γονείς του πήραν διαζύγιο αφού είχαν αποκτήσει τρία παιδιά. Η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε και τα αδέρφια του Ίστον, η μικρότερη αδερφή του Λίλα και ο αδερφός του Άλαν, μετακόμισαν στο Γουίλμετ. Εκεί ως έφηβος θα παραμείνει μοναχικός, μακριά από τις παρέες πλουσίων.

Ο Ίστον ήταν επισκοπελιανός και περιεγράφηκε ως “ένας πνευματώδης άνδρας” ο οποίος “σεβάστηκε τις θρησκευτικές παραδόσεις” και “συμμετείχε στα ιστορικά γεγονότα της θρησκευτικής πίστης”.

Ανέφερε αρκετές φορές, ότι παρόλο που μεγάλωσε στο βόρειο Μίσιγκαν, σε μια αστική περιοχή, συχνά περιπλανιόταν στο δάσος, “δημιουργώντας” χαρακτήρες από βιβλία που είχε διαβάσει. Αργότερα, στο λύκειο, συμμετείχε στο τμήμα υποκριτικής του New Trier και ανέβασε τη διασκευή του Peer Gynt, από το ομώνυμο έργο του Ίψεν, σε σκηνοθεσία του David Bradley.

Από το Winnetka Community Theatre (ή το Winnetka Dramatist’s Guild, όπως ήταν τότε γνωστό), στο οποίο ήταν ενεργό μέλος, κέρδισε μια υποτροφία για να σπουδάσει στο Northwestern University, όπου μεταξύ των καθηγητών ήταν η Alvina Krause. Αρκετά χρόνια αργότερα, ο Ίστον συνεργάστηκε με τον Bradley στην παραγωγή της πρώτης ακουστικής εκδοχής του έργου Ιούλιος Καίσαρας του Σαίξπηρ, στο οποίο ο Ίστον ενσάρκωσε τον Μάρκο Αντώνιο.

Ως σταρ του Χόλυγουντ, εμφανίστηκε σε 100 σχεδόν ταινίες μέσα σε ένα διάστημα 60 ετών. Ενσάρκωσε τον Μωυσή στην επική ταινία του 1956 Οι Δέκα Εντολές (The Ten Commandments), για την οποία έλαβε την πρώτη του υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα Α’ Ανδρικού Ρόλου. Πρωταγωνίστησε επίσης στην ταινία Ο Άρχων του Κακού (Touch of Evil, 1958) με τον Όρσον Ουέλς, Μπεν Χουρ (Ben Hur, 1959), για την οποία κέρδισε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου, Ελ Σιντ (El Cid, 1961) και Ο άνθρωπος που ήρθε από το μέλλον (Planet of the Apes, 1968).

Πρωταγωνίστησε επίσης στις ταινίες Το Όγδοο Θαύμα (The Greatest Show on Earth, 1952), Το Μυστικό των Ίνκας (Secret of the Incas, 1954), Ματωμένοι Ορίζοντες (The Big Country, 1958) και Η Ωραιότερη Ιστορία του Κόσμου (The Greatest Story Ever Told, 1965).

Βραβεύτηκε με βραβείο Jean Hersholt Humanitarian Award το 1978 από την Ακαδημία των Όσκαρ καθώς και με Cecil B. DeMille Award για την προσφορά του στην έβδομη τέχνη στις Χρυσές Σφαίρες του 1967.

Ο Τσάρλτον Ίστον θα έχει επίσης έντονη πολιτική και κοινωνική δράση τη δεκαετία του ‘60, διαδηλώνοντας υπέρ των δικαιωμάτων των μαύρων και των κοινωνικών ελευθεριών, ενώ υπήρξε και μαχητικός πρόεδρος του ισχυρού σωματείου των Αμερικάνων Ηθοποιών και του Αμερικάνικου Ινστιτούτου Κινηματογράφου.

Όταν άρχισε να απομακρύνεται από τα κινηματογραφικά πλατό, τη δεκαετία του ‘80, θα αλλάξει ρότα και θα μεταλλαχθεί σε έναν ένθερμο υποστηρικτή του Ρίγκαν και των συντηρητικότερων απόψεων που κυκλοφορούσαν εκείνη την εποχή στις ΗΠΑ. Παράλληλα, θα είναι και υπέρμαχος της ελεύθερης οπλοκατοχής και των ιδιωτικών οπλοστασίων, καθώς και πρόεδρος της διαβόητης NRA, της Ένωσης για το δικαίωμα στην οπλοκατοχή, που ακόμη πονοκεφαλιάζει τις ΗΠΑ.

Το 2003 λαμβάνει το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, από τον Αμερικανό πρόεδρο Τζορτζ Μπους τον νεότερο. Η αυτοβιογραφία του με τίτλο «In the Arena» κυκλοφόρησε το 1995.

Το 2002 διαγνώστηκε με τη νόσο του Αλτσχάιμερ και σταδιακά αποσύρθηκε από την δημόσια ζωή. Ο Τσάρλτον Ίστον, θ’ αφήσει την τελευταία του πνοή στις 5 Απριλίου του 2008, στο σπίτι του στο Μπέβερλι Χιλς, έχοντας δίπλα του τη σύζυγό του Λίντια και τα παιδιά του. Με τον θάνατό του, έκλεισε ένας μεγάλος κύκλος θρυλικών Αμερικανών ηθοποιών, με τον Ίστον να δίνει πράγματι σάρκα και οστά στους μεγαλύτερους και επικότερους ήρωες του Χόλιγουντ.

Πηγή εικόνας imdb.com