Η Μαρλέν Ντίτριχ ανήκει στους θρύλους της μεγάλης οθόνης. Υπήρξε μία από τις πιο ακριβοπληρωμένες ηθοποιούς της εποχής της, που καθιερώθηκε στον κινηματογράφο με το αισθησιακό βλέμμα και το ανδρόγυνο στυλ της. Μια εκρηκτική γυναίκα, με φλογερό ταπεραμέντο, αισθησιακό αλλά και ψυχρό βλέμμα, γοητευτική και δυναμική παρουσία, εκτός και εντός οθόνης. Κατακρίθηκε για τις πολιτικές της πεποιθήσεις, ανακηρύχθηκε προδότρια από την Γερμανία, την πατρίδα της και προκάλεσε τον θαυμασμό μέχρι και του… Χίτλερ!

Η Μαρλέν Ντίτριχ γεννήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1901. Το πραγματικό της όνομα ήταν Marie Magdalene Dietrich. Η οικογένεια της, την φώναζε με το ψευδώνυμο “Lena” και “Lene”. Περίπου στην ηλικία των 11 ετών, ένωσε τα δυο ονόματά της για να σχηματίσει το όνομα “Μαρλέν”.

Στην αρχή της καριέρας της, έπαιξε σε γερμανικές παραγωγές, ενώ στο θέατρο συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Μαξ Ράινχαρντ. Στην πορεία της καριέρας της συνεργάστηκε επίσης και με τον σκηνοθέτη Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ.

Το 1930 υπήρξε καθοριστική χρονιά για την επαγγελματική της πορεία, καθώς έπαιξε στην ταινία που της χάρισε διεθνή φήμη: Γαλάζιος Άγγελος (Der blaue Engel). Μετά ακολούθησε η δόξα, με ταινίες όπως: Μαρόκο (Morocco, 1930), Κατάσκοπος Χ-27 (Dishonored, 1931), Σαγκάη Εξπρές (Shanghai Express, 1932), Η τραγική τσαρίνα (The Scarlet Empress).

Όταν πια έληξε η συνεργασία της με τον Στέρνμπεργκ, άλλαξε γραμμή πλεύσης, επιλέγοντας ταινίες άλλου ύφους. Κάποιες από αυτές ήταν: Σαρξ και διάβολος (Destry Rides Again), Φλόγα και πάθος (A Foreign Affair), Πονεμένο Ρομάντζο (Stage Fright, 1950), Μάρτυρας Κατηγορίας (Witness For The Prosecution) και Τα απόρρητα της Νυρεμβέργης (Judgment at Nuremberg).

Η Μαρλέν Ντίτριχ ήταν αυτή που καθιέρωσε στον κινηματογράφο και κατά συνέπεια στην εποχή της, το ίνδαλμα της μοιραίας γυναίκας. Έγινε, όπως είναι λογικό, πρότυπο εκατομμυρίων γυναικών παγκοσμίως.

Στη ζωή της έχτισε και συντήρησε μία μυστηριώδη και επιβλητική εικόνα για τον εαυτό της. Άγγιξε τα όρια της θηλυκότητας, κατάφερε να αψηφήσει όλα τα πρότυπα μόδας και σεξουαλικότητας και αντιστάθηκε στις απειλές τις ναζιστικής Γερμανίας.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ντίτριχ ταξίδευε με σκοπό να ψυχαγωγήσει τα συμμαχικά στρατεύματα, ερμηνεύοντας επιτυχίες όπως το «Lili Marlene» που έμεινε στην ιστορία.

Προφανώς δεν αρκέστηκε στη ψυχαγωγία των στρατιωτών και έπειτα ηχογράφησε αντιναζιστικά μηνύματα στα γερμανικά, τα οποία μεταδίδονταν από τα συμμαχικά ραδιόφωνα στα πεδία της μάχης.

Η Ντίτριχ επίσης, ήταν γνωστή για τις ανθρωπιστικές της ενέργειες κατά τη διάρκεια του πολέμου, φιλοξενώντας Γερμανούς και Γάλλους εξόριστους, παρέχοντας οικονομική υποστήριξη και συνηγορώντας για την αμερικάνικη υπηκοότητά τους.

Tον Νοέμβριο του 1947 έλαβε το Μετάλλιο της Ελευθερίας . Η ίδια δήλωσε ότι αυτό ήταν το μεγαλύτερο επίτευγμά της. Της απονεμήθηκε επίσης το παράσημο του Τάγματος του Φοίνικα από τη γαλλική κυβέρνηση για το έργο της κατά την διάρκεια του πόλεμου.

Στην προσωπική της ζωή, η Μαρλέν Ντίτριχ παντρεύτηκε σε ηλικία 21 ετών (το 1923) το βοηθό σκηνοθέτη Ρούντολφ Σίμπερ με τον οποίο απέκτησε μία κόρη. Οι ομοφυλοφιλικές της τάσεις έγιναν γνωστές αφότου εγκατέλειψε την κινηματογραφική της σταδιοδρομία σε προχωρημένη πλέον ηλικία. Η υιοθέτηση παντελονιών και άλλων ανδρικών ρούχων βοήθησε να ξεκινήσει ένα αμερικανικό στυλ μόδας που παρέμεινε και στον 21ο αιώνα.

Αξίζει να αναφερθεί ότι το 2002, ο δημοσιογράφος Axel Madsen περιγράφει στο βιβλίο του «The Sewing Circle : Sappho’s Leading Ladies détonne», ότι οι πιο διάσημες σταρ του Χόλιγουντ ήταν λεσβίες και είχαν μάλιστα ιδρύσει ένα κλαμπ το λεγόμενο The Sewing Circle. Μέλη του κλαμπ ήταν η Γκρέτα Γκάρμπο, η Μάρλεν Ντίτριχ, η Τζούντι Γκάρλαντ, η Αντέλ Αστέρ και η Μπάρμπαρα Στάνγουικ!

Η τελευταία της εμφάνιση ήταν το 1978 στην ταινία του Ντέιβιντ Χέμινγκ «Ζιγκολό» («Just a gigolo»), δίπλα στο πλευρό του Ντέιβιντ Μπόουι. Με το τέλος των γυρισμάτων αρνείται πια να φωτογραφηθεί και αποφασίζει να αποτραβηχθεί από τα φώτα της δημοσιότητας.

Το 1982 επέτρεψε στον Μαξιμίλιαν Σελ να ηχογραφήσει την τελευταία της συνέντευξη, διάρκειας 18 ωρών. Ο Σελ χρησιμοποίησε αποσπάσματα της συνέντευξης στο αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ με τίτλο «Marlene: A feature», που γνώρισε το 1984 τεράστια επιτυχία παγκοσμίως.
Έφυγε από τη ζωή στις 6 Μαΐου του 1992 στο διαμέρισμά της στο Παρίσι, σε προχωρημένη ηλικία.

Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει ένατη στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.

Lili Marleen

Ένα τραγούδι, η Lili Marleen, βασισμένο σε ένα ποίημα του Hans Leip, γραμμένο  την εποχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου,  μελοποιήθηκε από τον Norbert Schultze το 1938. Το τραγούδι ήταν αφιερωμένο στον «στρατιώτη της ερήμου», που είχε αφήσει πίσω του, στην Γερμανία, τον μεγάλο του έρωτα, την κοπέλα του που την έλεγαν Λίλι Μαρλέν.

Το τραγούδησε το 1939 η Lale Andersen και αργότερα αρκετές άλλες τραγουδίστριες ανάμεσά τους  η Vera Lynn και η Anne Shelton, το απέδωσαν στα αγγλικά, ηχογραφήθηκε επίσης από τον Willi Fritch και τη Mimi Thoma στα γερμανικά.

Όταν το τραγούδησε, στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Μάρλεν Ντίτριχ, τόσο η γερμανική εκδοχή όσο και η αμερικάνικη, έγινε ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του Πολέμου, και από τις δυο πλευρές.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας pagenews