Γουίλιαμ Γουάιλερ (1902-1981)
Ο Γουίλιαμ Γουάιλερ (William Wyler) γεννήθηκε την 1η Ιουλίου 1902 και ήταν Γερμανός, πολιτογραφημένος Αμερικανός, σκηνοθέτης, κάτοχος τριών Όσκαρ Σκηνοθεσίας, 12 συνολικών υποψηφιοτήτων για το βραβείο, καθώς κι ενός Tιμητικού Όσκαρ. Πολιτογραφήθηκε Αμερικανός το 1928, ενώ ήταν επίσης, παραγωγός ταινιών και σεναριογράφος.
Ο Γουάιλερ έφτασε 18 χρονών στο Χόλιγουντ στη δεκαετία του ’20, καλεσμένος από τον θείο του, Καρλ Λέμλε, που ήταν το αφεντικό (και ιδρυτής) της Universal– και στον οποίο, επί την ευκαιρία, οφείλουμε τον ποιητικό τρόμο του ’30 που έχει αφήσει ανεξίτηλα εποχή. Ο Γουάιλερ ξεκίνησε αρχικά ως εργάτης, μέχρι σιγά σιγά να καταφέρει να γίνει σκηνοθέτης της Universal.
Στις αρχές της δεκαετίας του 30, ήταν ένας από τους πιο περιζήτητους σκηνοθέτες του Χόλυγουντ, γνωστός για τις πολλαπλές λήψεις μιας σκηνής και για το γεγονός ότι οι περισσότεροι απ’ τους ηθοποιούς που σκηνοθέτησε κέρδισαν Όσκαρ ερμηνείας. Έλαβε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Σκηνοθεσίας το 1936 για την ταινία Χαμένα Νιάτα (Dodsworth) κι ακολούθησαν άλλες 11 υποψηφιότητες.
Παντρεύτηκε δύο φορές, την πρώτη το 1934 με την ηθοποιό Μάργκαρετ Σάλιβαν και τη δεύτερη το 1938 με τη Μάργκαρετ Τάλισε. Στα γυρίσματα της ταινίας Ζέζεμπελ του 1938 είχε ερωτική σχέση με τη Μπέτι Ντέιβις, την οποία διέκοψε γιατί δεν ήθελε να χωρίσει τη γυναίκα του. Ο Λόρενς Ολίβιε κάποτε είπε ότι ο Γουάιλερ του δίδαξε πώς να ερμηνεύει μπροστά απ’ την κάμερα.
Το 1976 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον τίμησε με βραβείο προσφοράς στην 7η τέχνη.
Ο Γουάιλερ είναι γνωστός κυρίως για τις ταινίες Ζέζεμπελ (Jezebel, 1938), Ανεμοδαρμένα Ύψη (Wuthering Heights, 1939), Οι μικρές αλεπούδες (The Little Foxes, 1941), Κυρία Μίνιβερ (Mrs. Miniver, 1942), Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας (The Best Years of our Lives, 1946), Διακοπές στη Ρώμη (Roman Holiday, 1953), Μπεν Χουρ (Ben Hur, 1959) κι Ένα Αστείο Κορίτσι (Funny Girl, 1968).
Τελευταία του ταινία ήταν το Δεν αγοράζεται η σιωπή (The Liberation of L.B. Jones, 1970). Πέθανε το 1981 στο Λος Άντζελες από καρδιακή προσβολή. Κρατά μέχρι και σήμερα το ρεκόρ των 12 υποψηφιοτήτων για Όσκαρ σκηνοθεσίας, το οποίο δεν έχει ακόμα ξεπεραστεί από άλλο σκηνοθέτη.